Jesteśmy tu po raz drugi, bo przecież byliśmy już na skałkach w Myczkowcach. Tym razem znaleźliśmy się tu z powodu jedzenia – restauracja Myczkowianka miała na tyle dobre opinie, że przyjechaliśmy tu ze Średniej Wsi, gdzie była bardzo ciekawa cerkiew (zdjęcia tylko komórką robiłem) – może 20 km to nie dużo, ale po drodze na pewno było jakieś żarcie. Warto było. Jedzenie bardzo dobre, ludzi masa, kolejki są, jedzenie wydane dość szybko (chociaż nie było wydane jednocześnie nam wszystkim i jak ja kończyłem swoje, to ktoś z nas dopiero otrzymał swoje danie, ale można to jakoś przeżyć – być może to dlatego, że kucharze byli na meczu). To była zdecydowanie najlepsza restauracja podczas tego wyjazdu i chyba najtańsza nawet. Potem poszliśmy na zaporę, która nie jest tak oblegana jak ta w Solinie (nie oszukujmy się, wrażenie też robi mniejsze), ale wydaje mi się, że warto to zobaczyć.
Z zapory przegnała nas nadchodząca burza…
No i tyle z naszej wizyty w Bieszczadach. Wielu miejsc się nie udało odwiedzić, bo nie wystarczyło czasu, innych się nie chciało odwiedzać, a jeszcze inne były na liście „to do”, ale miały mniejszy priorytet niż misja szukania jedzenia i zwyczajnie odchodziły na dalszy plan, podczas gdy my szukaliśmy jakiejś jadłodajni.
Reszta wpisów znajduje się pod tagiem #bieszczady.