Prawie jak fotograf
A w lipcu mieliśmy przyjemność robienia takich oto rodzinnych zdjęć.
Młoda panna na mokradłach… zaledwie trzy miesiące temu wybrałyśmy się z Martą na taki oto plener…
Święta, święta i po świętach. Polecieliśmy do Szwagrów na całe dwa tygodnie. Skład miał być trochę szerszy, ale w ostatniej chwili się pozmieniało, przynajmniej miałem wolne miejsce obok w samolocie 😉
W połowie kwietnia ze szwagrami pojechaliśmy do Leicester, żeby zobaczyć National Space Centre.
Wielka szkoda, że czasy wagarowania mamy już za sobą. Dziś trzeba było popracować, żeby na koniec dnia na godzinkę czy dwie się udać na spacer.
Wejherowo – miasto rozcięte na pół linią kolejową, z jednej strony zaczyna się Redą, a z drugiej kończy Bolszewem.
Plac zabaw wcześnie rano.
Od kilku weekendów się zbieraliśmy, żeby wyjść z domu rano.
Rano w ogóle nie zapowiadało się, że się aż tak wypogodzi.
Kolejny udany spacer po Wejherowie. Niestety jedno mogę powiedzieć – ustawa śmieciowa nie pomogła, a wręcz zaszkodziła…
Wejherowo mi szwagier chciał pokazać.
Dostać się na Kasprowy wierch można koleją linową (i tu trzeba się nastawić na koszta rzędu 40zł za jeden przejazd w jedną stronę) lub piechotą (chyba 4zł kosztuje bilet wstępu do parku), tyle że piechotą to (o ile dobrze pamiętam) coś koło trzech godzin pod górę.
Wejście na Gubałówkę zaplanowaliśmy na dzień po Morskim oku, żeby się nie przemęczać plan był prosty: na Gubałówkę jedziemy koleją linowo-terenową, robimy parę zdjęć i spadamy, po czym lenimy się do końca dnia.
A parę dni temu byliśmy w Krakowie, który był przystankiem na trasie naszej krótkiej podróży.
Morskie oko, a właściwie droga na Morskie oko i jedno zdjęcie samego jeziora.
Wejherowskie Centrum Kultury otworzyło swoje podwoje!
Normalnie już tęsknimy za latem i za takimi klimatami.
Zdjęcia to efekt jednodniowej wycieczki do Pragi z bonusem w postaci „śpiewającej fontanny”… 😉
Marcowe wakacje w Anglii…
Dawno temu (znowu odkopuję jakieś historyczne zdjęcia) mój kolega pojmał mnie, wsadził w samochód, wywiózł na skraj miasta i dał szansę, której jak widać wówczas nie wykorzystałem, ale jednak wygrzebałem te zdjęcia i wrzucam je tu. Obiecuję następny raz, co więcej obiecuję się przyłożyć do tematu.
Most drogowo-kolejowy w Tczewie stanowił prawdziwe wyzwanie, zwłaszcza znalezienie go w gęstej mgle jaka była tego poranka.
